Ergenlik çağı kavramı geçen yüzyılın sonunda endüstrileşmiş batı dünyasında ortaya çıkmış yeni bir fenomendir. Ergenlik dönemi çocukluk ve yetişkinlik arasında yaşanan bir ara dönem olarak tanımlanmıştır. Bu dönemde ergen çocuk değildir ancak yetişkin de değildir. Yarı yetişkin, yarı çocuk olarak hem yetişkinliğin bağımsızlık ve özerkliğini ister hem de çocukluğun ayrıcalıklarını bırakmaz.
Ergenlik başlama yaşı zamana ve görüşe göre değişkenlik gösterir. 1945 ten 1968'e, çocukluktan ergenliğe geçiş olan ergenlik 15-20 yaş arası kısa bir dönemi içerirken, 1968'den sonra bu dönem hızla 10-12 yaş başlangıcına düşüyor ve bitmek bilmiyor. 25 hatta 30 yaş üstüne bile çıkabiliyor. Ergenler anne-babaların düşündüğünden en az 3 yıl önce, kendi düşündüklerinden en az 2 yıl sonra yetişkin olurlar. Ergenlik döneminde genç bedeninde ve ruhunda çok sayıda değişim yaşar ve bundan dolayı ergenlikte adeta aynadaki görüntüsü kendisine yabancılaşır.